ծափատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰɑˈtɛɾ]
վանկեր՝ ծա•փա•տեր
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) ծափ տվողը ◆ Չօգտագործվեց ծափային «ֆոնոգրամա», ինչը խոսում է այն մասին, որ ծափատերերի վերաբերմունքն առ ծափեր էականորեն փոխվել է։ Ռուզան Մինասյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։