Jump to content

ծափուծաղիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰut͡sɑˈʁik]

վանկեր՝ ծա•փու•ծա•ղիկ 

  1. Սեբաստիա՝ ծաղկալից, ծաղկաշատ (դաշտ, մարգագետին)
  2. ծաղկավոր զգեստ հագած՝ զարդարված

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։