ծափք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰkʰ]
վանկեր՝ ծափք
- Պապեն՝ մի ծայրը ծեծված և ձեթի մեջ փաթաթված փայտ, որ իբրև կերոն վառում են տյառնընդառաջի ժամանակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։