ծեծընթաց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɛt͡sənˈtʰɑt͡sʰ]

վանկեր՝ ծեծ•ըն•թաց 

Մակբայ

  1. (նորբ․) ծեծով ընթացող ◆ Զուռնաներն էին զռոցը զռում, որ չլսվեին հայ մայր ու մանկանց լացն ու ճիչն անմեղ, գյուղ ու քաղաքից ծեծընթաց բերվող մեր մայր ու մանկանց։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]