ծեծք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɛt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծեծք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մարմնին հասցվող ցավագին (երբեմն նաև խեղիչ) հարվածներ, գան
- օրանը կալսելը
- որևէ բան ծեծելը (մանրելու՝ թեփահան անելու և այլն համար)
- (փխբ․) ժամանակի՝ պայմանների և այլի բացասական ներգործություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- գանահարություն, գան, գանակոծ, գանակոծություն, գանածեծ, (հնց․)՝ ծեծք, ձաղկ, ձաղկանք, չարագան, (գվռ․)՝ քոթակ, գմփոց, տփոց, դնքսոց, դնքստոց, դրբոց, դմփոց, տուր, շփռթի, թակ, շնաթակ, ծեծ-փետ (սաստիկ)
- տե՛ս ծեծկռտուք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծեծք(ը) | ծեծքեր(ը) |
| Սեռ. | ծեծքի | ծեծքերի |
| Տր. | ծեծքի(ն) | ծեծքերի(ն) |
| Հայց. | ծեծք(ը) | ծեծքեր(ը) |
| Բաց. | ծեծքից | ծեծքերից |
| Գործ. | ծեծքով | ծեծքերով |
| Ներգ. | ծեծքում | ծեծքերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։