ծիածանվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sjɑt͡sɑnˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծիածանուել
վանկեր՝ ծի•ա•ծան•վել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ծիածանել բայի կրավորականն ու չեզոքը
- ծիածան կապել` գոյանալ
- (փխբ․) աղեղ կազմել, կամար կապել, կամարվել ◆ Դուք խորտակված կամարներ, ծիածանվեք նորից-նոր։ Սիլվա Կապուտիկյան
- անդրադառնալ, արտացոլվել, ցոլալ ◆ Շողա՛, շողա՛, Արև… Ծիածանվի՛ր ջրում։ (Օ. Տարոնցի)
- (փխբ․) շողալ, փայլել (ցնծությունից, երջանկությունից և այլնից) ◆ Պետք էր տեսնել, թե ինչ երանգներով էր ծիածանվում Թութանճյանն ու իր խոշոր, ոչինչ սքողել չկարողացող դեմքը։ Սիլվա Կապուտիկյան
- (փխբ․) որևէ բանի ցոլքով լուսավորվել` փայլել` պայծառանալ ◆ Ես հասկացա, ու՛շ հասկացա, որ քո հասակն, իբրև երազ, իմ սիրով էր ծիածանվել: Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) ծիածանի նման բազմագույն լինել, երփներանգվել ◆ Քայլում է նա ու շուրջ բոլոր ծաղկանց ծովն է ծիրանածիր ծիածանվում: Վահագն Դավթյան
- (փխբ․) զանազան գույներով մի բանի վրա երևալ, բազմագույն երիզ` շերտ կազմել ◆ Նրա հայացքն ընկավ սպայի կրծքին ծիածանված շքանշանների ժապավեններին։ Սերո Խանզադյան
- շքեղորեն խոյանալ` բարձրանալ, շքեղ` հոյակապ կերտվածքով բարձրանալ ◆ Եվ նույն կապույտ երկնքի տակ ծիածանվում էին վեր Տայոց, վրաց եղբայրական ոգու ճարտար կոթողներ։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) երջանկանալ, ուրախանալ ◆ Հայր ու մայրեր… որդոց բախտով ծիածանվեք մինչև մահ։ Հովհաննես Շիրազ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ծիածանել, ծիածան կապել
- տե՛ս կամարվել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։