ծիկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•կա
- Թբիլիսի՝ կնոջ կամ երեխայի սուր ճիչ ◆ Մե ծիկի ձեն էկավ, մե ծիկի, վուր հենց գիդեի օճոռքը գլխիս քանդվեցավ (ԳՍ)։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։