ծիմել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•մել
- Խոտուրջուր, Համշեն՝ վայրի բանջար, որ խաշելուց կամ տապակելուց ուտում են, թալ, թելուկ ◆ Ծիմել ա դաբաղ արավ (Ձ)։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։