ծիպիլի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•պի•լի
- Ղարաբաղ՝ թույլ լուսավորող ճրագ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ծիպիլի-ծիպիլի անել - շատ թույլ լուսավորել◆ Հուր խելք ա կտրելու, վեր ճրագ տինի իտի տղերըմը, վեր պատառ ծիպիլ-ծիպիլի անի։ (Տմբլաչի Խաչան)
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•պի•լի
- Ղարաբաղ՝ բարակ և ողոր ճյուղ, ճիպոտ ◆ Հրաման ա ռրալ, վեր ծմական մին ծիպիլ կտրող լինի։ Տխ
- (փխբ․) երկարև նիհար (մարդու մասին)
- Գանձակ՝ (փխբ․) կարճահասակ, փոքր ու վտիտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ծիպիլի տալ - ճիպոտով հարվածել, ծեծել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•պի•լի
- Թբիլիսի՝ աճքի ճպուռ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- խիպիլի խատուր - մրսկան, շորը շորի վրա հագնվող ◆ Հողիմ դրանց ծիպիլ ծատուր գլուծը, լայիղ չին անում հայեվարը։ (Խաթաբալա)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։