ծիպ-ծիպ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծիպ - ծիպ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Համշեն՝ հավի ճուտերի կանչերի ձայն ◆ Ծիպ-ծիպ բուբուլներուն կոռար գու։ (Ձեռագիր)
  2. մանր, փոքր ◆ Ծիպ-ծիպ կտորներ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծիպ - ծիպ 

  1. Թբիլիսի՝

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. գործ է ածվում ծիպ - անիլ անիլ կապակծության մեջ ◆ Աչքերը բաց ու խուփ անել, ճպճպացնել։ ◆ Իս էրկու աչքով իմ մտիկ տալի, շատիրը կի մե աչքը խփում ին, մեկն էլ ծիպ-ծիպ անում ու էնենց մտիկ տալի (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։