Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•լ(ը)ն•գալ

Ստուգաբանություն

թույլ կերպով զրնգալ, թույլ զրնգոց հանել ◆ Մութն ընկնելուց ժամի զանգերը ծլնգում էին։ (Ակսել Բակունց)
հնչել ◆ Նստում էին և սպասում մինչև պապը գար, Մինչև բակում Ծաղիկ եզան զանգը ծլնգար։ Համո Սահյան
(փխբ․) բարակ՝ ճղճղան ձայնով խոսել ◆ Գյուղական համայնքի մեջ Գերմանի երգն է ծլնգում։ (Նաիրի Զարյան)
(փխբ․) վնգստալ, կնձկնձալ

Բաղադրյալ բառեր
ծլնգալեն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։