Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•խա•շա•ղախ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծխով շաղախված, ծխի հետ խառն, ծխախառն ◆ Ծխաշաղած կիսախավար։ Սիլվա Կապուտիկյան

ծխախառն, մխախառն
ծխապատ, ծխամած, մխապատ, ծխալի, ծխալիր, ծխալից, ծխոտ, մխալից, մխոտ, ծխապարույր, ծխապարար, ծխաթաթախ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։