ծխափայտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sχɑˈpʰɑjt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծ(ը)•խա•փայտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- փայտից՝ մետաղից՝ ոսկրից և այլնից պատրաստված փոքրիկ՝ երկայնակի ծակած ձող, որի մի ծայրի դնելով ծխախոտը՝ մյուսը դնում են բերանին և ծխում ◆ Ոտներուն մեկուն մատներն անցած է յուր ծխափայտը, որ կարգելու իրեն գուլպա հագնիլը (ՀՊ)
- նույնպիսի հարմարանք գլգլյակի խողովակի ծայրին, որ բերանն են առնում և ծխում
- տե՛ս ծխամորճ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ծխափող, ծխաքարշ
- տե՛ս ծխամորճ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծխափայտ(ը) | ծխափայտեր(ը) |
| Սեռ. | ծխափայտի | ծխափայտերի |
| Տր. | ծխափայտի(ն) | ծխափայտերի(ն) |
| Հայց. | ծխափայտ(ը) | ծխափայտեր(ը) |
| Բաց. | ծխափայտից | ծխափայտերից |
| Գործ. | ծխափայտով | ծխափայտերով |
| Ներգ. | ծխափայտում | ծխափայտերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։