ծծազար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•ծա•զար 

  1. Արարատյան՝ նիհար՝ թուլակազմ (երեխա)՝ մոր կաթի ամբավարար լինելու պատճառով◆ նրա յուրաքանչյուր մատի հաստությունը երկու տարեկան ծծազար երեխայի չափ է (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։