ծծռիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծ(ը)ծ•ռիկ
- Սեբաստիա՝ ծիծեռնակի ձագ
- փոքրիկ ճախարակ, որին հագցրած անիվի վրայով իջնում, բառձրացնում է բեռներին կապված պարանը
- Սեբաստիա՝ սրածայր նիհար քիթ ունեցող կին կամ աղջիկ (փխբ․)
- եզան լեզվի վրա եղած կեղտ, որ քերելով մաքրում են
- Վան՝ խեղանդամ ձեռք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։