Jump to content

ծկակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•կա•կել 

  1. Կարին, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սվեդիա՝ ծկվել, ծուկել
  2. Կարին՝ սաստիկ ծարավից պապակվել, տանջվել, խմելու խիստ ցանկություն ունենալ◆ Էնքան էր ծարավցել, օր ծկակել էր (Ձեռագիր)
  3. Պարտիզակ՝ մի բանի մեծ փափագ ունենալ◆ Շատ ծկակեցավ որվելու, ամա չհասավ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։