ծկակել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծ(ը)•կա•կել
- Կարին, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սվեդիա՝ ծկվել, ծուկել
- Կարին՝ սաստիկ ծարավից պապակվել, տանջվել, խմելու խիստ ցանկություն ունենալ◆ Էնքան էր ծարավցել, օր ծկակել էր (Ձեռագիր)
- Պարտիզակ՝ մի բանի մեծ փափագ ունենալ◆ Շատ ծկակեցավ որվելու, ամա չհասավ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։