Jump to content

ծնկըլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)ն•կըլ 

  1. Ղարաբաղ՝ հնացած և պատառոտված շոր, ցնծոտիք ◆ Հարսը սկեսոր ծնկլնեն կախ-կախ շորերը հանում ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ծնկլ դառնալ - հնանալով մաշվել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։