ծնկըլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)ն•կըլ 

  1. Ղարաբաղ՝ հնացած և պատառոտված շոր, ցնծոտիք ◆ Հարսը սկեսոր ծնկլնեն կախ-կախ շորերը հանում ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. ծնկլ դառնալ - հնանալով մաշվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։