ծնուկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡snuk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•նուկ 

Գոյական

1. (գվռ․) ազգատոհմ, սերունդ
2. վարունգի փոքրիկ փշատաչափ պտուղը, խզուկ, փշատ

Հոմանիշներ

1. խզուկ, փշատ
2. տե՛ս ազգատոհմ, սերունդ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. (կենդբ․) պատենաթև միջատների ցեղ` պտղատու ծառերի վնասատու

Հոմանիշներ

1. եզնակ, բրոնզաբզեզ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։