ծուռծուքկալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծուռ•ծու•ք(ը)•կալ 

  1. Կարին՝ ծռմռված, ծուռումուռ ◆ իրեն զուքսը կանցով տաշած ծուռծուքլ գութան կլմաներ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։