ծուռտի-մուռտի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծուռ•տի - մուռ•տի
- ծուռումուռ, ծռմռտված ◆ Սկսում է կարդալ ու մեկ կողմից ել ծուռտիկ-մուռտիկ գրեգ գրել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Նրա ծուռտիկ-մուռտիկ քայլերի և կորացած իրանի մասին շատ անգամ էի լսել։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։