Jump to content

ծուռքիթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծուռ•քիթ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. ծուռ քիթ ունեցող, քիթը ծուռ ◆ Շիկահեր, ծուռքիթ պատանին զգալով, որ իրեն են կանչում, կանգ առավ, ուղղեց մեջքը։ (Բոգդան Վերդյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ծուռքթանի, ծռաքիթ, քիթը ծուռ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]