ծռազատիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•ռա•զա•տիկ 

  1. Պոլիս՝ ծռերի՝ խելառների զատիկ (արհամարհական անուն՝ օտար եկեղեցու այն զատիկին, որ տոնացույցների տարբերության պատճառվ ուրիշ օր է ընկնում, քան մյուս եկեղեցու զատիկը)
  2. (փխբ․) մի անորոշ ժամանակ, որ երբեկ էլ չի գա, իշու զատիկին ◆ Պառտքը ծռազատիկին պիտի տա։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։