ծռթախառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)ռ•թա•կառ 

  1. Մուշ՝ թեթևսոլիկ, հիմար, խենթանման ◆ Էսա ախչիկ շատ ծռթավարիկ ի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։