ծռուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծ(ը)•ռուկ 

  1. Պոլիս, Վան, Մուշ՝ ծռված, կորացած, ոչ-ուղիղ◆ սա մեր ծռուկԱսատուրին կռնակն ալ իրեն պես ծռուկկնուկ մը գտնեինք տայինք (Թլկատինցի)
  2. գժված, խենթացած
  3. Մուշ՝ սիրահարված◆ քա, ծռուկին վըր հիրարու Բնս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։