ծվենաթափ լինել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡svɛnɑtʰɑpʰ liˈnɛl]

վանկեր՝ ծ(ը)•վե•նա•թափ լի•նել 

Բառակազմություն

1. (նորբ․) (փխբ․) պատառոտվել, տառապել, վնասվել ◆ ...Ոչ թե այն պատճառով, որ արիական հոգին ծերացել և ծվենաթափ է լինել առարկայական ու բաքվահոտային այսօրով...պարզապես օտարները նվաճել ու տիրում են մեր տանը։ Շրջան (թերթ)

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։