կաբբալա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑbːɑˈlɑ]
վանկեր՝ կաբ•բա•լա
Ստուգաբանություն
[խմբագրել][հին եբր.՝ ավանդություն]
Գոյական
- կրոնական պատվիրանների բանավոր փոխանցում, որ տարածված էր հրեական կրոնի հետևորդների մեջ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։