Jump to content

կալուս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կա•լուս 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

< каллюс < լատ․ callus հաստ մաշկ, կոշտուկ

Գոյական

  1. (բսբ․) հյուսվածք, որն առաջանում է բույսերի վնասված մակերևույթի (ճեղքեր, կտրվածքներ, պատվաստման ժամանակ պատվաստակալի և պատվաստացուի միակցման տեղեր) վրա և նպաստում ապաքինմանը

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։