կախաղան-կոթող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑχɑʁɑn kɔˈtʰɔʁ]

վանկեր՝ կա•խա•ղան-կո•թող 

Գոյական

  1. (նորբ․) կախաղանը իբրև կոթող ◆ Մենք կճոճվեինք կոճղ ու կախաղան-կոթողի վրա, իսկ շուրջը արյան ճահիճ կլիներ։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]