կախշուրթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑχˈʃuɾtʰ]
վանկեր՝ կախ•շուրթ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (փխբ․) շուրթը կախ գցած, դժգոհ, լացակումած ◆ Մեզ ողջունում են Վանոյից անվերջ կոպեկներ խնդրող արվեստագետներ, Հրանուշ Հակոբյանից՝ թոշակ ու «Փարոս» խնդրող կախշուրթ ծերեր։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։