կախուկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կախ•ուկ 

1. Պոլիս, Վան, Խլաթ, Մարաշ, Բալու՝ կախված:◆ Գլուխը կախուկ էր։ (Հրաչյա Աճառյան)
2. Մալաթիա՝Նոր տարվա նախորդ օրը։
3. Պոլիս՝Տխուր, տրտում,դժգոհ (դեմք)։

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑˈχuk]

Բացատրություն

1. (անասն․) բաղկացած է պինդ մարմնի մասնիկներից, որոնք կախյալ վիճակում խառնված են հեղուկ դիսպերս միջավայրում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ суспензия (ru) ‎(suspenzija)
• լատիներեն՝ suspensio

Աղբյուրներ

• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։