կախ-դև

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կախ•դև 

  1. Ըստ ծողովրդական սնահավատության՝ օդի մեջ կախված դևեր,որոնք երկնքից թափվել և այդպես էլ կախվա են մնացել։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։