կախ-դև
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կախ•դև
- Ըստ ծողովրդական սնահավատության՝ օդի մեջ կախված դևեր,որոնք երկնքից թափվել և այդպես էլ կախվա են մնացել։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։