Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•կա•զա•հունչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կակազ ձայնով հնչվող, ◆ (Բագրատյանը)… մինչև ատամները զինվել էր, կախել նաև… հետևակային շեփորը, որի կակազահունչ ազդանշաններով ամեն վայրկյան ոգեշնչում էր իր զորքին։ Թարգմ․
(փխբ․) ընդհատ-ընդհատ հնչող ◆ Շեփորի կակազահունչ ազդանշաններ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։