կակալա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կակ•ալա
- Պոլիս, Կարին, Քղի, Ամասիա՝Ամորձիք։ ◆ Ղոչին կակալները հանեց Ձի, կրտեցին։ (Ձեռագիր)
- Սեբաստիա՝Խակ չհասած պտուղ (Ծիրան, սալոր և այլն)։
- Քղի՝Դուրս ընկած ճոռթած խոշորև աչքերː
- Պոլիս՝Ակնապիշ՝ չռած խոշոր աչքերով նայող։
- Երջերավոր անասունների աղբ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։