կականալիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•կա•նա•լիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (հնց․) բարձրաձայն ողբացող, շատ լաց ու կոծով ◆ Եվ վրանի հարկը թնդաց նրանց ողբից կականալիր։ Հարություն Սուրխաթյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ողբագին, ողբալից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]