կաղնել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑʁˈnɛl]
վանկեր՝ կաղ•նել
- Լոռի, Թբիլիսի՝ կանգնել ◆ Կու կաղնիմ բոչկի վրեն։ (Գարեգին Սևունց)
- կանգ առնել, սպասել ◆ -Ախպեր, հլա մի կաղնի, բարեկենդանը հո դու՞ չես։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։