կաճկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կաճ•կա
- Կաղապար:ԿՐ բաց երկանիվ, միաձի սայլ ◆ Աղան կաճկին նստավ։ ԽԱԹ ◆ Կոտրավ միլը, ելավ կաճկեն: Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։