կամություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•մու•թյուն  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կամենալը, ցանկություն ◆ Հացկատակին տան տիրուհին թշնամի է, որ կը ջանա զինքն ամուսինեն հեռացնելու՝ ամեն անառակ զեղծմանց չախ գնելու կամությամբ։ (Սողոմոն Տարոնցի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կամեցողություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]