կայենություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•յե•նու•թյուն 

  1. Թբիլիսի՝ կայեն լինել, կայենի վարք ու բարք, ավազակաբարո լինել, անխղճություն◆ Ալեքոն իրիք- չուրս հարուր թուման փող է փախցրի նրանմեն։ Էսենց խո իր մարթն էլ կարող էր, ամա խո ղուրթ կայինութին կուլեր։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։