կայթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑjtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կայթ

վանկեր՝ կայթ 

կայթ1

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե երկրորդ իմաստով կապ ունենա ասորերեն kailtā «չափ» բառի հետ։

Գոյական

1. կողով, զամբյուղ, կթոց
2. կշռի չափ
3. (երաժշտ․) տե՛ս պար
4. երգի ժամանակ ձեռքերով ծափ տալը

Հոմանիշներ

1. ցատկտուք, ցատկռտուք, ոստոստում, թռչկոտում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

կայթ2

Ստուգաբանություն

Քիչ հավանական է ծագումը հնդեվրոպական *gəi-ti-՝ *gēi- «երգել, կանչել» արմատից։ Ավելի հավանական է կապը՝ կ/խ հերթագայությամբ, խայտալ բայի հետ. հմմտ. նաև կայտառ, կայտիռ։

Գոյական

1. ուրախությունից՝ հրճվանքից թռչկոտելը՝ ցատկոտելը, ցատկռտուք
2. պարելը, պար, կաքավ

կայթ3

Ստուգաբանություն

Հնարավոր է կապը կայթ «ցատկոտում, ուրախության պար» բառի հետ։

Գոյական

1. մանկական խաղալիք

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։