Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կայ•նիլ

Ստուգաբանություն

(արևմտհ․) նույնն է՝ կանգնել ◆ Մեկը եկավ ասոնց մեջը կայնեցավ։ Հակոբ Պարոնյան
սպասել ◆ Էլ չկայնանք, խորս ու ընկերներացս խետ կնացինք ավանց։ ԱՏՍ ◆ Կայնի մույն գալին ճրոգը վառեմ։ (Խաթաբալա) ◆ Կանի, մի գոմփ մ'ել զարկեմ էս զարկեմ էս քուռկան։ ԱՏՍ
Վան, Մուշ՝ դիմադրել, ուժերը չափել ◆ -Ծո, հողածին, դու ո՞վ ես, որ իմ դեմ կայնես, -կը բոռա դև, ու գուրզը կը զարնի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
դեմ առնել ◆ Փուշը բկիդ կայնի (անեծք)։
սկսվել ◆ Օրը կիրակի էր, գնացի ժամ, պատարագը կայնիր էր, սրա տիրացուները հաստ ու բարակ կլկացնեին կը։ (Խաթաբալա) ◆ Կայնես՝ միսդ վեր թափի, նստես՝ ոսկորներդ (անեծք)։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։