կայունախախտում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑjunɑχɑχˈtum]

վանկեր՝ կա•յու•նա•խախ•տում 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) կայունության խախտում ◆ Պատճառը այն երևույթն է, երբ մեկը փորձում է բոլոր կորուստներն ու փորձանքները բացատրել կայունախախտման այս կամ այն ձևով։ Երկիր (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]