կայունիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կա•յու•նիչ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) (տեխ․) կայունացող սարք ◆ Լարվածության կայունիչը էլեկտրական այն սարքն է...: Սովետական Հայաստան (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]