կանափատ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•նա•փատ
- Ռշտունիք, Նոր Նախիջևան՝ տարեկան բույս՝ սղոցաձև տերևներով, որի սերմերից ձեթ են հանում կամ բովելով ուտում, իսկ ցողունի մազմզուկներից թել են պատրաստում, որով գործում են կոպիտ կտավներ և շինում հաստ պարաններ, կանեփ ◆ Ո՛չ սխտոր, ո՛չ կանճրակկա, ո՛չ կանափատ: (Տևկանց) ◆ Նա ձեռքով կանափատի կտորի վրա քաշեց լուցկին և երևաց ֆոսֆորային երիզը։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։