կանդալա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑndɑˈlɑ]
վանկեր՝ կան•դա•լա
- շղթա, կապանք ◆ Իմ ախպերտինքը բռնել են, կանդաալեքը դրել ոններ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։