կանել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•նել 

կանել 1

1. Արարատյան, Վան՝ թել մանել
2. Վան՝ մանված թելը երկու կամ երեք տակ անել՝ ոլորել
3. Վան՝ շուռ տալ, դարձնել, պտտել, պտտվել, բանել ◆ Ջաղաց, դու կանի, իմ անուշ քուն մի՛ տանի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
4. ման գալ, շրջել

կանել 2

1. Կարին, Նոր Նախիջևան, Քեսաբ՝ զզվել ◆ Մեր օրվա մարթիք կանել են։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Իշու միս էր կերել, կանել էր ու հիվանդացել։ (Ձեռագիր)

կանել 3

1. Վան, Ալաշկերտ՝ տե՛ս կայնել

կանել 4

1. (երաժշտ․) գուսլիանման ժողովրդական նվագարան Էստոնիայում

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։