Jump to content

կանոնիկացվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑnɔnikɑt͡sʰˈvɛl]

վանկեր՝ կա•նո•նի•կաց•վել 

Բառակազմություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. (նորբ․) (եկեղ․) եկեղեցու կողմից իբրև կանոն ընդունվել, սրբեցվել, սրբերի դասին կարգվել, սուրբ համարվել ◆ Թերևս սրանով է պայմանավորված մի մոտեցում, որի սկզբունքով պատկեագրությունն աստիճանաբար կենտրոնանում էր Մարիամի, Քրիստոսի առաքյալների, կանոնիկացված սրբերի կերպարների շուրջ։ -Լրաբեր

Աղբյուրներ

[խմբագրել]