կանց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑnt͡sʰ]
վանկեր՝ կանց
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ քան ◆ Մե խոսկըտ կանց շաքար քաղցր է, մի խոսկըտ-վառ` քուրա-քուրա։ (Սայաթ-Նովա)
- փոխանակ ◆ Կանց քիզ էր հոքեվուրթի վիկալնում, հազիր ինձ էր վիկալի։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կանց վուր, քնա թե ◆ Էրեգ լավ էր կանց վուր էսօր - վաղերումեն բեզարիլ իմ։ (Սայաթ-Նովա)
- կանչ քիչ, քո համեմատությամբ ◆ Կնաց քիչ լավ հուտ չի ունենա Հնդու էկած Ղարամփիլին։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Խունարութին արա կանց քիզ դեվերիտ։ (Սայաթ-Նովա)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։