կաշճին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կաշ•ճին
- Ակն՝ կապտագույն կավ, որով ծածկում են տանիքի մարդակը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։