Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•պակ•ցութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կապակցված՝ շաղկապված լինելը․
հարաբերություն, առնչություն
նույն է՝ լցակցություն, կողակցություն
նախադասության անդամների մտքի կապը նրանց որոշակի դասավորությամբ և վերջավորությունների փոփոխությամբ արտահայտելը (լեզվբ․)

միակցություն, շաղկապություն, զուգակցություն, առկցություն, կցորդություն, շարակյություն, շարամանություն, շարակապություն, շարահարություն, բաղհյություն, հոդավորությւն, զուգակապանք,
տե՛ս կողակցություն
առնչակցություն, հարաբերություն, առնչություն, աղերսակցություն
(լեզվբ․) համադրություն, փողություն, շարամանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։