կապացու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•պա•ցու 

  1. Թբիլիսի, Էվերիկ՝ կապա՝ պարեգոտ կարելու կտոր։◆ քեզ համար մի կապացու եմ առել(Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։