Jump to content

կապացու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•պա•ցու 

  1. Թբիլիսի, Էվերիկ՝ կապա՝ պարեգոտ կարելու կտոր։◆ քեզ համար մի կապացու եմ առել(Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։